people! help the people..
łatwo powiedzieć, trudniej zrobić. ludzie nie potrafią uleczyć swoich dusz, baa nie potrafią nawet się z nimi pogodzić, jak więc pomagać innym ? jak odrzucić uzależnienie od siebie i być dobrym człowiekiem. mało ich na świecie. wszyscy gdzieś biegną, tracąc po drodze dusze. nie poznaje ludzi, których kiedyś kochałam. nie szukam w nich bóstw, chce znaleźć w nich człowieka. człowieka, którego określa prawda płynąca w jego żyłach, nie wykreowana maska aktora. nie rozumiem wielu rzeczy, nigdy nie pragnęłam niczego materialnego. pragnęłam pojąć sakrum, albo przynajmniej je poczuć. zawsze chciałam poznać siebie.
bloga założyłam rok temu, żeby dowiedzieć się kim jestem, chciałam się określić, wpisać w ramy. dzisiaj obudziłam się zainspirowana i poczułam , że już wiem. wiem, że jestem tylko tym co czuję i myślę w tej chwili. wczoraj już nie ma znaczenia a jutro może się nigdy nie wydarzyć..
kocham ten świat, chociaż zawsze był dla mnie niesprawiedliwy; jestem szczęściarą, ale na szczęście nigdy sobie nie zasłużyłam. dostałam wszystko, czego nie chciałam dostać, ale nie dostałam tego, czego od życia oczekiwałam. zmiennosć losu i jego złośliwość nigdy nie doprowadzały mnie do szału. to z szacunku do życia, do ludzi i tego świata. nie mogę powiedzieć , że niczego nie żałuję. mam w sobie wiele wyrzutów, o których nikt nigdy się nie dowie. tak jak nie dowie się o dziwnym miejscu, w którym błąka sie moja dusza. nikt sie o niczym nie dowie, bo nikt wiedzieć niczego nie chce. tak człowieku nie oszukujmy się; o niczym już nie chcemy wiedzieć. nie mamy klapek na uszach, mamy klapki na duszy. pędzimy na oślep, nie słysząc, nie czując. nic już nie ma znaczenia. biegniemy , goniąc to za czym wszyscy gonią.zadziwia mnie to, że nikt nie pyta o cel. mogłybym mieć wszystko, gdybym tylko chciała. miałabym życie o którym się śni. miałabym ludzi, o których mówi się ,że są ważni. miałabym pieniądze, bez których podobno nic nie ma znaczenia. trudno zrozumieć ludzi, którzy niczego nie oczekują, wiem o tym. ja nie oczekuję niczego , bo nie chcę niczego posiadać. o ludzi powinno się dbać, o pieniądzach zapomnijmy w ogóle, a życie niech będzie właśnie takie jakie jest. gubiąc się w wirze marzeń i ich spełniania nie zauważamy, że wszystko przelatuje między palcami. co gorsza, to nigdy nie wróci. podejdźmy do życia z otwartym sercem, bez oczekiwań, bez wymagań, bez warunków. wiem, że dopiero wtedy będziemy mogli poznać samych siebie. dojdziemy do punktu, kiedy serce w rytm pasji będzie biło bezustannie, a rozumem zawładną myśli nieokrzesane. nie próbuj nimi manipulować, nie rozumiem po co miałbyś to robić.
bloga założyłam rok temu, żeby dowiedzieć się kim jestem, chciałam się określić, wpisać w ramy. dzisiaj obudziłam się zainspirowana i poczułam , że już wiem. wiem, że jestem tylko tym co czuję i myślę w tej chwili. wczoraj już nie ma znaczenia a jutro może się nigdy nie wydarzyć..
kocham ten świat, chociaż zawsze był dla mnie niesprawiedliwy; jestem szczęściarą, ale na szczęście nigdy sobie nie zasłużyłam. dostałam wszystko, czego nie chciałam dostać, ale nie dostałam tego, czego od życia oczekiwałam. zmiennosć losu i jego złośliwość nigdy nie doprowadzały mnie do szału. to z szacunku do życia, do ludzi i tego świata. nie mogę powiedzieć , że niczego nie żałuję. mam w sobie wiele wyrzutów, o których nikt nigdy się nie dowie. tak jak nie dowie się o dziwnym miejscu, w którym błąka sie moja dusza. nikt sie o niczym nie dowie, bo nikt wiedzieć niczego nie chce. tak człowieku nie oszukujmy się; o niczym już nie chcemy wiedzieć. nie mamy klapek na uszach, mamy klapki na duszy. pędzimy na oślep, nie słysząc, nie czując. nic już nie ma znaczenia. biegniemy , goniąc to za czym wszyscy gonią.zadziwia mnie to, że nikt nie pyta o cel. mogłybym mieć wszystko, gdybym tylko chciała. miałabym życie o którym się śni. miałabym ludzi, o których mówi się ,że są ważni. miałabym pieniądze, bez których podobno nic nie ma znaczenia. trudno zrozumieć ludzi, którzy niczego nie oczekują, wiem o tym. ja nie oczekuję niczego , bo nie chcę niczego posiadać. o ludzi powinno się dbać, o pieniądzach zapomnijmy w ogóle, a życie niech będzie właśnie takie jakie jest. gubiąc się w wirze marzeń i ich spełniania nie zauważamy, że wszystko przelatuje między palcami. co gorsza, to nigdy nie wróci. podejdźmy do życia z otwartym sercem, bez oczekiwań, bez wymagań, bez warunków. wiem, że dopiero wtedy będziemy mogli poznać samych siebie. dojdziemy do punktu, kiedy serce w rytm pasji będzie biło bezustannie, a rozumem zawładną myśli nieokrzesane. nie próbuj nimi manipulować, nie rozumiem po co miałbyś to robić.
człowieku! bądź wreszcie człowiekiem..
